Smit Rotterdam  [REISVERSLAG 1981]

In het voorjaar van 1981 kreeg ik een telegram van Smit Internationale onder vermelding van de Smit Rotterdam komt binnen ,je moet gaan keuren en monsteren.

Ik was toen in de functie van jongen mk daar ik nog geen 18 was kon ik nog geen wachtdienst lopen op  de brug als matroos onder gage.

Ik toogde dus naar Rotterdam om alles in orde te maken.

Een dag later kwam de Smit Rotterdam binnen ik heb me toen gemeld aan boord en bij de kok ,want er moest geproviandeerd worden en gebunkerd.

Daarna zouden we direct naar zee moeten richting Stavanger[noorwegen].

Eenmaal opzee ben ik mijn plunjebaal uit gaan pakken radiootje geinstaleerd en zeevast gezet[daar de Smit Rotterdam aardig van stampen en slingeren houd].

Met een paar dagen lagen we in Stavanger we zijn daar een paar dagen gebleven om alles voor te bereiden want we gingen op stap met het grootste olie productieplatform [toen] ter wereld.                                                                                                                                                                                                                                                                          

Dat stond op 3 pontons het zou een klein stukje over zee ingaan en dan,een fjord binnen gaan waar de poten afgezonken stonden te wachten daar die meer dan 300 meter lang waren.

Eenmaal binnen hebben we met behulp van sleepboten van de NRS het eiland boven de poten gemanouvreerd en zijn we los gegaan.

Hierna moesten we met spoed vertrekken terug naar de Westerschelde daar moesten we gaan assisteren bij het lostrekken van een bulcarrier.

Er waren al een aantal sleepboten een paar dagen bezig deze vlottrekken.

S nachts met hoog water gingen wij een poging ondernemen in een tijd van 2 uur sjorren was hij los.

Toen we ons sleepgerei binnen hadden zijn we naar Rotterdam gevaren daar moest dan iedereen behalve ik afgelost worden.

Daar lag inmiddels al de volgende sleep te wachten.

Het was een mamoet tanker[Energy consentration] uit de europoort die in 2en gebroken was.

Het voorschip was al meegenomen door een andere sleper van Smit het moest afgevoerd worden naar split in vm Yoegoslavie voor de sloop.

Wij brachten het achterschip achterstevoren naar Barcelona voor de sloop.

Een maal daar aangekomen zijn we verder richting de noordzee vertrokken om een booreiland richting Siccilie te brengen ,dit was wederom een voorspoedige reis.

2 nachten hebben we daar binnen gelegen dus bijna iedereen ging aan de wal om een biertje te gaan halen.

S avonds kwam er het bericht dat er bij Libie een gastanker met een machine kamerbrand voor de kust lag te drijven.

Ja en toen moesten natuurlijk de mannen bij elkaar worden gesprokkeld die aan wal waren gegaan.[inclusief ik zelf]

De eerste stuurman is toen maar in een taxi gestapt om iedereen maar te gaan zoeken in allerlei cafeetjes.

Eenmaal bij de job aangekomen,was de vrand snel geblust we hebben toen vastgemaakt,met het handje omdat er niets meer werkte op de tanker.

De tanker moest naar Marseille gebracht worden daar aangekomen hebben we de tanker overgedragen aan locale havenslepers en zijn we direct omgekeerd richting de noordzee.

Ook daar lag weer een sleep op ons te wachten met dit keer een storrage tanker met de bestemming Valetta [Malta] voor reparatie.

 Onderweg naar Malta moesten we door de straat van Gibraltar waar je aan beide zijde land ziet Spanje en Marokko.

Het lukte daar toen nog steeds om iemand van de bemanning in de maling te nemen.

Wij hadden de dekjongen verteld dat er een postbootje langs zou komen,die jongen heeft de hele middag met een bamboe stok met een rode vlag eraan staan zwaaien en met een rood licht onder zijn arm met een emmer met namaak post op het voordek.

 Naar mate de reis vorderde kregen we gezelschap van dolfijnen.

Eenmaal binnen zijn we in Valetta in de havan gaan liggen ankers naar voren uit en meerenden naar achteren.

In Valetta kan je namelijk niet langszij afmeren dit betekende dat we met onze eigen sloep de wal op moesten.

Eenmaal aan wal was er tijd voor ontspanning ,speedbootjes huren in Sliema en mooie oude en jonge  gebouwen bekijken enzo!!!!!!!.

Aan  dek gebarbequed en als vermaak hadden we een “echte vuurspuwer”onze matroos,

Met een beetje gasolie moest dan toen wel gaan lukken

 Maar geen geluier ons volgend karwei lag al weer te wachten in de haven ,ditmaal een Nederlandse modderzuiger[Ham 215] die naar Jubail [Saoedie arabie] ivm het aanleggen van een nieuwe haven.

We zijn toen met de Ham 215 richting het Suez kanaal,dit is al een hele belevenis op zich.

Aangekomen in het Suez kanaal komen er loodse,electriciens en handelaren aan boord .

Zoals ieder passant dat weet kan er dan gelijk sigaretten en dranken voedsel worden uitgedeeld ,voor de goede samenwerking.

De electriciens zijn ervoor om de schijnwerper die aan de kop word gehangen te bedienen [het zogenaamde Suez licht].

In het Suez kanaal vaar je in konvooi van west naar oost en andersom,ook is er een meer waar de konvooien elkaar passeren.

Daar wij niet zo snel konden varen, ivm de sleep moesten wij daar 1 nacht voor anker om vervolgens de volgende dag verder met het volgende konvooi te varen.

Aan het eind van het kanaal hebben we de loods en de electriciens bedankt en de bootjes van de handelaren losgegooit en zijn we onze eigen koers weer gegaan richting Jubail.

Daar aangekomen hebben we de sleep losgegooit de formaliteiten geregeld en vertrokken naar Bahrein.

We hebben daar gebunkerd en geproviandeerd en zijn we vertrokken naa Singapore omdat daar weer werk voor ons aan de winkel was.

De oversteek van de indische oceaan is rustig verlopen onderweg ter hoogte van,

Srilanka zijn we even afgestopt voor Sri lankaanse vissers.

Daar hebben we verse tonijn meegeruild voor wat kleding oude werkschoenen en sigaretten.

S morgens zijn we aangekomen in Singapore,nog effe een sopdot door de hut gehaald want s avonds kwam de nieuwe ploeg aan boord.

Dus gingen wij het hotel in daar zijn we enkele dagen gebleven met een heleboel andere collega s daar er nog 3 andere schepen van Smit waren afgelost[ik denk dat ik niet hoef te gaan vertellen hoe gezellig het was].

Na een paar dagen de bloemetjes te hebben buitengezet ,werd het de hoogste tijd voor mij en collega s richting huis te gaan.

Op het vliegveld aangekomen stond daar al een KLM vliegtuig op ons te wachten,die heeft ons na een aantal gezellige uurtjes weer naar Nederland gebracht.