kapitein a.poot deel 2

In 1972 is hij commodore van Smit internationale en gezagvoerder van de in 1970 afgebouwde 'Poolzee'(1325brt,11.000pk).
Samen met de 'Witte Zee'(1539brt,9000 pk)onder commando van kapitein Jan Bruins,sleept de 'Poolzee' het 70 meter lange,70 meter brede en 90 voet hoge booreiland'Bleu Water 2'van Chili naar Rio de Janeiro en vandaar naar de Golf van Mexico.
Op het traject ConCepcion baai(Chili)- >Rio de Janeiro heeft kapitein Poot de leiding van de sleep.
Hij vertrekt 11 December,rondt de Kaap Hoorn op nieuwjaarsdag 1973 en brengt de sleep eind Januari in Rio de Janeiro,waar de bemanning van de 'Poolzee'afgelost word na de goede afloop ook een historie-makend traject.
Het is de eerste maal dat een sleepboot met sleep ( en geen geringe)Kaap Hoorn passeert.
Niet verwonderlijk dat verscheidene nieuwsbladen in Januari en eind maart,als het booreiland behouden in Galveston is afgeleverd,aandacht besteden aan deze sleepreis en aan de persoon van Kapitein Arie Poot.
Een jaar later,op 28 maart 1974,speldt de staatssecretaris dr M.H.M van Hulten ,de gouden De Ruyter-medaille op de uniformjas van de oud-commodore en nautisch inspecteur Arie poot.
De staatssecretaris prijst Poots buitengewoon zeemanschap,moed en eenvoud en natuurlijk gezag.
Kapitein Poot zelf ziet de onderscheiding als een bekwaamheidsbrevet voor Smit Internationale.
In het verleden werd de in 1907 ingestelde erepenning al verscheidene malen aan zeelieden van Smit toegekend.
Het laatste stukje van Kapitein Arie poot ,Eerste sleepreis rond Kaap Hoorn zal straks of morgen verder schrijven
.Op 1 januari 1973 heeft voor het de eerste maal in de geschiedenis een sleep Kaap Hoorn gerond.
Het betrof het transport van het booreiland 'Bleu Water 2' van Valdivia,Chili,naar Galveston,Texas,een reis die precies 103 dagen heeft geduurd.
Smit Internationale zeesleep en bergingsbedrijf BV,Rotterdam,had twee van haar sterkste sleepboten voor dit transport aangewezen:de 'Poolzee'(11.000 ipk)onder commando van Arie Poot,en de' witte Zee'(9000 ipk) onder commando van kapitein J Bruins.
Hoewel de' Bleu Water' 2 tot de grootste booreilanden ter wereld behoort,zou één sleepboot het transport hebben kunnen uitvoeren.
De wateren rond Kaap Hoorn zijn echter dermate afgelegen,dat bij een eventueel uitvallen van een sleepboot voorlopig niet op hulp zou kunnen worden gerekend.
Smit Internationale had nog de keus van een andere route nl,die via de Grote Oceaan,de Indische Oceaan en de Atlantische Oceaan.
Deze weg is echter tweemaal zo lang als de route van 10.000 mijl welke nu is gevolgd.
De idee om het transport niet rond Kaap Hoorn maar door de straat van Magallanes te voeren,heeft men laten varen.
Het aanlopen van deze straat van het westen uit is een riskante zaak.
Bovendien is op de vele plaatsen smalle en slecht bebakende zeestraat een moeilijk te bevaren water met hoge stroomsnelheden en onderzeese klippen,terwijl mist en sneeuwstormen het zicht dikwijls belemmeren.
Het navigeren door de straat van Magallanes is daarom een hachelijke onderneming.Al bij de doorvaart die ongeschikt is voor een grote sleep.
De voorbereidingen voor deze bijzondere reis begonnen op 2 december 1972,toen de 'Bleu Water 2'van zijn lokatie in de Constitution Bay(west kust Chili)naar Talcahuano bij Concepcion werd gesleept om daar zee en sleepklaar te worden gemaakt voor de lange tocht naar de Golf van Mexico.
Nadat de boortoren van de 'Bleu Water 2'was gedemonteert en het transport was geproviandeerd maakten de sleepboten' ,de Poolzee' en 'Witte Zee' vast.
Het transport vertrok op 11 december van Valdivia.
In de buurt van Peurto Montt,de op één na zuidelijkste haven van Chili,gaf de 'Witte Zee' haar tros over aan de 'Poolzee' om te gaan bunkeren.
Men mag het overgeven van zo'n sleepverbinding niet onderschatten.De 70 meter lange en 70 meter brede 'Bleu water 2',die tijdens goed weer een diepgang van 14 voet had en bij minder gunstig weer tot 22 voet kon worden afgezonken,werd gesleept op een tros van 1000 meter lengte met een totaal gewicht van 14 ton.
Naarmate het transport de meest zuidelijke punt van het Zuidamerikaanse continent naderde,verslechterde het weer.
Depressies volgden elkaar snel op met de in deze contreien veel voorkomende draaiing van wind van noordwest naar zuidwest.
Er ontstond mist en regen tengevolge van de noordwestelijke wind die warme lucht over koud water voerde.
De stormen veroorzaakten een deining met golven van 15 meter hoogte.
De clinometers van de sleepboten registreerden soms een slingering van tussen 35 en 40 graden naar beide zijden.
De grote stabiliteit die een sleepboot moet bezitten,maakt bovendien dat die slingeringen korter en dus heviger worden.
Toen het transport zich nog op een paar honderd mijl van Kaap Hoorn bevond,verbeterde het weer. Nadat op oudejaarsdag 1972 de zuidelijkste punt-de eilendengroep Diego Ramirez,een paar rotsen in de Oceaan-werd gepasseerd,volgde op de eerste dag van het nieuwe jaar Kaap Hoorn.
Het weer bij de Kaap viel allezins mee,zodat het mogelijk was haar veel korter te ronden-op een afstand van ca. 25 mijl-dan men eigenlijk had verwacht.
Het transport ging niet door straat le Maire,maar bleef Oostelijk van Staten Eiland en kwam ruim westelijk van de Falkland Eilanden terecht.
Een plezierige omstandigheid,want na het passeren van Kaap Hoorn volgden in de Atlantische Oceaan de depressies elkaar op.
Op 5 januari 1973 werden sleepboten en sleep belopen door een zeer zware storm(windkracht 11)met een hoge zeegang;De deining bereikte weliswaar niet de hoogte van die in de Pacific en had ook niet die steillte,maar was zeker hoger dan negen meter
Men kan dan ook stellen dat het ronden van de beruchte Kaap zich uitstrekt over een afstand van50°-50° zuid aan weerszijden van zuid- Amerika,met als zuidelijkste punt ongeveer 57° Z.Br,dus een afstand van ca. 8 a 900 mijl.
Het mildere weer kwam pas na de 35e breedtegraad en na een reis van ruim 100 dagen werd de 'Bleu Water 2' in Galveston afgeleverd.
De sleepboten telden tezamen 40 opvarenden.Op het booreiland maakten 24 man de reis mee.
Kapitein A.Poot-transportcommandant van de 'Kaap Hoorn sleep' werd voor zijn vele verdiensten voor de Nederlandse zeesleepvaart met hoogtepunt de reis rond Kaap Hoorn door HM de Koningin begiftigd met De Ruyter -madaille in goud.
Deze hoge onderscheiding werd hem op 28 maart 1974 uitgereikt door de staatssecretaris van verkeer en waterstaat Dr.H.M.van Hulten.

EEN ERESALUUT AAN HOLLANDS GLORIE!

Dit verhaal afkomstig van M.deRooij Jr en G.M.W Acda,Ltz 2 OC.
Tot zover het verhaal van een Nederlands kapitein,waar Nedeland trots mag op zijn.